مصطفی نصر اصفهانی، کارشناس بازار سرمایه در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا) ثبات در سیاستهای کلان اقتصاد کشور را اولین پیش شرط اعتمادسازی در بازار سرمایه ذکر کرد و گفت: ماجرای نرخ خوراک پتروشیمیها و نحوه اطلاعرسانی آن در بهار ١٤٠٢ نمونه بارز بیثباتی در سیاستگذاریها بود. این درحالی است که بر اساس ماده ۲۴ قانون بهبود فضای کسب و کار، هرگونه تغییری در نرخ خوراک باید از چند ماه قبل توسط دولت اعلام شود.
وی با بیان اینکه اتخاذ تصمیمات کوتاهمدت و حتی اقدامات حمایتی موقت، در بلندمدت به نفع بازار سرمایه نیست، افزود: دولت باید تلاش کند تصمیمات و سیاستهایی اتخاذ کند که کمترین آسیب را به ارزش بازار شرکتها وارد کند.
محافظت از حقوق سهامداران
نصراصفهانی افزود: دومین راهکار برای تقویت اعتماد در بازار سرمایه، محافظت از حقوق سهامداران در برابر مدیران و سایر ذینفعان است و شفافیت در اطلاعرسانی اخبار مهمی همچون نرخ خوراک پتروشیمیها یا رعایت دستورالعمل حاکمیت شرکتی از جمله مواردی است که میتواند به حفظ حقوق سهامداران خرد کمک کند.
پرهیز از تصمیمات خلقالساعه
این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: در شرایطی قرار داریم که به لحاظ تحلیلی و با در نظر گرفتن کلیه متغیرهای بنیادی اثرگذار بر قیمت سهام، بازار سرمایه ارزنده بوده و پتانسیل رشد دارد؛ اما نگرانی از اتخاذ تصمیمات خلقالساعه، مجال رشد به این بازار نمیدهد.
تقویت اعتماد عمومی
نصر اصفهانی در ادامه گفت: ورود نقدینگی به بازار سرمایه مشروط به تقویت اعتماد عمومی و ایجاد چشم انداز روشن و مثبت برای سرمایهگذاران است و برای ایجاد چنین چشماندازی یا باید شرایطی فراهم کرد که سهامداران نسبت به سود تقسیمی شرکتها چشم انداز روشنی داشته باشند و یا انتظار افزایش قیمت سهام متناسب با افزایش قیمت سایر داراییهای سرمایهای در کشور برود. البته اگر شرایطی فراهم شود که در مقطعی از بازار سرمایه حمایت شده و حجم معاملات این بازار افزایش یابد، به هر حال سیگنال خرید به تکنیکالیستها داده شده و بازار سرمایه برای سرمایهگذاری جذابتر خواهد شد و نقدینگی بیشتری راهی این بازار میشود.
هدایت نقدینگی
وی با تاکید براینکه حمایت کوتاهمدت از بازار سرمایه و ایجاد شرایطی برای هدایت نقدینگی به این بازار کار دشواری نیست،بیان کرد: بازار سرمایه از منظر تحلیلی (ارزش دلاری، نمودار تاریخی نسبت p/e و...) ارزندگی زیادی دارد که حقوقیها از بازار حمایت کنند. اما نکته حائز اهمیت ایجاد شرایطی برای ماندگاری سرمایهها در این بازار است. اگر سرمایهگذاریها در این بازار بلندمدتتر باشد و نسبت p/e بازار هم افزایش داشته باشد، شاهد قیمتهای تعادلی بالاتر که مترادف نسبتهای p/e تعادلی بالاتری است، خواهیم بود. قطعا برای ایجاد چنین نگاهی در بازار سرمایه، اصلاح قواعد رفتاری حقوقیها و مدیران شرکتها مهمتر از فرهنگسازی برای سرمایهگذاران خرد خواهد بود.