ناصر عاشوری، با تاکید بر این‌که وظیفه نخست و اصلی پالایشگاه‌ها تولید برای مصرف داخل و تامین سوخت کشور است، به خبرنگار پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)، گفت: محصولات پالایشگاه‌ها شامل ۶ محصول اصلی و ۴۵ محصول و فرآورده ویژه است.
به گفته او، در پالایشگاه‌های فعال، روزانه در ۳ شیفت کاری، ۲ میلیون و ۴۸۰ بشکه خوراک به فراورده تبدیل می‌شود.
ظرفیت تولید پالایشگاه‌ها
او با اعلام این‌که روزانه حدود ۱۰۷ میلیون لیتر بنزین در پالایشگاه‌ها تولید می‌شود، توضیح داد: این‌که انتظار داشته باشیم معجزه اتفاق بیفتد و حجم تولید افزایش یابد، انتظاری اشتباه است، زیرا با وضع موجود پالایشگاه‌ها، ظرفیت این کار برای آنها وجود ندارد مگر این‌که تمام تمرکز دولت بر تامین مالی و تجهیزات مورد نیاز برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمامی چون؛ مهر خلیج فارس، پالایشگاه جاوید و پروژه ۱۲۰ هزار بشکه‌ای جدید اصفهان باشد که بخشی از ماشین آلات آن خریداری شده، اما هنوز به بهره‌برداری نرسیده‌اند. در این صورت ظرفیت تولید پالایشگاه‌ها افزایش می‌یابد.
عاشوری، با بیان این‌که مدیریت مصرف و چندگانه سوز کردن می‌تواند راه حل کاهش ناترازی‌ها باشد، افزود: موضوع ناترازی آن‌طور که تصور می‌شود نگران کننده نیست.
راهکارهای مهم برای کاهش ناترازی انرژی
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش نفت درباره راهکارهای کاهش ناترازی انرژی، افزود: با توجه به مصرف بالای انرژی از میانگین جهانی، در صورتی که بتوانیم از سوخت‌های جایگزین استفاده و خودروهای مستعمل را از رده خارج کنیم، ناترازی کاهش و میزان تولید افزایش می‌یابد و دیگر به واردات نیاز نخواهیم داشت.
سرمایه‌گذاری ۱۸ میلیارد یورویی برای ۱۸ پروژه
او با تاکید بر این‌که دولت برای مدیریت مصرف می‌بایست برنامه و راهکار مشخصی در حوزه پالایشگاه‌ها داشته باشد، تاکید کرد: در صورت مصرف بی حد و اندازه انرژی، هر اندازه تولیدی کنیم، پاسخگوی تقاضای مصرف نخواهد بود. بنابراین، با وجود ۱۸ پروژه‌ای که در حوزه پالایشگاهی وجود دارد و برخی از آنها با پیشرفت فیزیکی بالای ۵۰ درصد مواجه هستند، بهتر است راهکار مشخصی برای مصرف انرژی وجود داشته باشد تا در پایان برنامه هفتم توسعه بتوانیم به خودکفایی در تولید برسیم.
عاشوری یادآور شد؛ اجرای ۱۸ پروژه حوزه پالایشگاهی، نیازمند ۱۸.۷ میلیارد یورو سرمایه‌گذاری است که در صورت تامین منابع مالی، شاهد به بهره‌برداری رسیدن آنها در ۴ تا ۵ سال آینده خواهیم بود.
